سریال وات ایف...؟ مارول چهارمین و جدیدترین مجموعه تلویزیونی در سرویس دیزنی پلاس است که پخش خود را آغاز کرده است. همانطور که میدانید این سریال به بررسی تاریخ دنیای مارول، از نگاهی متفاوت بدین صورت که چه میشد اگر فلان اتفاق می افتاد می پردازد. این سریال شامل ۹ قسمت است که هر قسمت به یک سوال اینچنینی اختصاص دارد و اولین قسمت این سریال به این سوال که چه میشد اگر پگی کارتر اولین انتقامجو میشد و سرم ابر سرباز را به جای استیو راجرز دریافت میکرد پرداخته است . تاریخ پخش تمام قسمت های این سریال را میتوانید در جدول زیر ببینید. نقد و بررسی هر قسمت هم بلافاصله پس از انتشار آن در همین مطلب قرار خواهد گرفت.
تاریخ پخش قسمت های سریال وات ایف
| قسمت اول | منتشر شده |
| قسمت دوم | منتشر شده |
| قسمت سوم | ۳ شهریور ۱۴۰۰ |
| قسمت چهارم | ۱۰ شهریور ۱۴۰۰ |
| قسمت پنجم | ۱۷ شهریور ۱۴۰۰ |
| قسمت ششم | ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ |
| قسمت هفتم | ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ |
| قسمت هشتم | ۷ مهر ۱۴۰۰ |
| قسمت نهم (آخر) | ۱۴ مهر ۱۴۰۰ |
نقد، بررسی و تحلیل قسمت دوم سریال وات ایف
پس از آغازی در حد متوسط برای مارول، دومین قسمت سریال وات ایف پس از ترک زمین-۱۹۴۰ عملکرد بسیار موفق تری پیدا میکند. پس شکستن تایم لاین اصلی در قسمت اول، به نظر میرسید که این چیزی نیست که طرفداران مارول منتظرش بودند؛ اما قسمت دوم به معنای واقعی مرز ها را می شکند و با دانسته های قبلی ما در مورد دنیای سینماتیک مارول بازی میکند. این ویژگی ها ۳۰ دقیقه ارزشمند و سرگرم کننده را برایمان به ارمغان آورد که بدون شک با شنیدن صدای چادویک بوزمن فقید برای اولین بار پس از مرگش همه ما را ناراحت کرد.
در این قسمت داستان این طور آغاز میشود که یاندو ماموریتی را برای ربودن پسر کراگلین (قسمت دوم نگهبانان کهکشان) را قبول کرده است، اما اشتباها شاهزاده واکاندا، یعنی تچالا را به جای پیتر کویل می رباید. واچر (نظاره گر) شکاف بین کودکی تچالا تا زمانی که تبدیل به استار لرد میشود را پر میکند و می بینیم که استار لرد در این دنیا دقیقا همانی است که پیتر کویل فکر میکند هست: شخصیت کهکشانی مشهوری که همه میشناسند. به همین دلیل است که کوراث در سیاره موراگ از دیدن او تا این حد هیجان زده میشود.
چادویک بوزمن باز هم در مجموعه وات ایف حضور خواهد یافت!
خوشبختانه این آخرین باری نخواهد بود که چادویک بوزمن را در قامت تچالا در سریال وات ایف خواهیم دید. سازنده اجرایی این سریال، قبلا در گفتگو با وبسایت IGN گفته بود که چادویک بوزمن در چهار قسمت از این سریال در نقش تچالا حضور خواهد داشت و هر بار همه نسخه متفاوتی از او را به نمایش میگذارد. او همچنین عنوان کرد: «متاسفانه او فرصت این را پیدا نکرد که پایان این پروژه را ببیند؛ اما در مورد آن بسیار مشتاق و هیجان زده بود».
با اینکه ایرادات بسیاری بر این که مارول بازیگران فیلم هایش را برای صدا گذاری پروژه وات ایف به کار گرفته است و اینکه احتمالا به کار گرفتن صداپیشگان با تجربه باعث میشد نتیجه بهتری داشته باشد، اما اجرای بوزمن واقعا بی نظیر از آب در آمده است. تچالایی که در فیلم پلنگ سیاه دیدیم واقعا هیبت و سنگینی یک پادشاه را داشت؛ اما آن اجرا مناسب نقش و کاراکتر این نسخه تچالا نیست و البته بوزمن به بهترین شکل این نسخه متفاوت و جدید تچالا را به نمایش گذاشته است. بوزمن به خوبی با این کاراکتر جدید ارتباط برقرار کرده است و به آن روح بخشیده است. بدون شک تماشای این مجموعه با در نظر گرفتن این موضوع که این آخرین تجربه ما با چادویک بوزمن خواهد بود، برای طرفداران مارول سخت خواهد بود؛ اما دیدن تعهد بوزمن به کارش – به خصوص با در نظر گرفتن شرایطی که با آن دست و پنجه نرم میکرد – نوعی تسلی خاطر است و قطعا میتواند الگوی زندگی واقعی همه ما باشد. این بار هم انتخاب بازیگران برای صداپیشگی کاراکترشان با موفقیت همراه بوده است؛ همچنین کیفیت کلی این قسمت نسبت به قسمت قبلی با پیشرفت چشمگیری همراه بوده است.
چادویک بوزمن اجرای بی نظیری را در این سریال به نمایش گذاشته است.
چیزی که در این دو قسمت مشخص شده است این است که ظاهرا مارول قصد ندارد زیاد از دنیای MCU فاصله بگیرد و البته این مسئله باعث میشود که عموم بینندگان سریال بتوانند درک خوبی از آن داشته باشند. تچالا اکنون راونجر ها را به صورت گروهی جدید که ماموریت هایشان ماهیت های خیر خواهانه پیدا کرده – دقیقا شبیه به نگهبانان کهکشان – است، شکل داده است. نکته جالب دیگر حضور تانوس (با صدای جاش برولین) در این گروه است. میتوان گفت کاراکتر تانوس در این قسمت دومین شخصیت برجسته داستان است؛ شخصیتی با انرژی یک پدر و جوک هایی که به جو تیم و مخصوصا دختر خوانده اش طراوت بخشیده است.
دیدن تانوس در قالب انیمیشن حس جدیدی دارد. تانوس در فیلم های انتقامجویان هم حسی غیر واقعی داشت، چراکه بر خلاف سایر کاراکتر ها، با تکنولوژی CG تولید شده بود. اما در این قسمت وات ایف، پس از چند ثانیه کامل فراموش کردم که این کاراکتر خارج از تایم لاین اصلی است. و جوک هایی که راونجر ها در مورد نقشه قبلی تانوس برای ایجاد توازن در هستی میگن واقعا عالیه.
نبیولا از تچالا برای بدست آوردن «بارقه های پیدایش» که نوعی منبع انرژی و حیات هستند کمک میخواهد که اکنون در دست شخصی هستند که در نبود تانوس جای او را گرفته است؛ این شخص کسی نیست جز «کلکسیونر» که البته حالا به نظر میرسه که مدت زیادی به بدنسازی پرداخته است. کلکسیونر که ظاهری پر زرق و برق تر از همیشه دارد برای دفاع از خود تعدادی از سلاح های مشهور دنیای سینماتیک مارول را در اختیار دارد و مبارزه تچالا با او سکانس اکشن جذابی را خلق میکند. این فضای فانتزی که در این قسمت داشتیم، بسیار دلچسب تر از تم جنگ جهانی دومی بود که هفته قبل دیدیم؛ مخصوصا با رنگ هایی که از سبک کار های جیمز گان و به ویژه در فیلم های نگهبانان کهکشان به امانت گرفته شده بود. همه این ویژگی ها در کنار سرعت پیشرفت داستان لحظات جذابی را برای بیننده میسازند.
با این حال کاملا مشخص است که مجموعه وات ایف مارول هنوز هم بهترین ورق هایش را نگه داشته است و هیچ صحبتی از اینکه وقایع این جهان های جدید چه تاثیری روی هم دارند نشده است. درست مثل هفته قبل، این قسمت هم با پایانی باز، به طوری که خبر از داستان بزرگتری میدهد به پایان رسید. همچنین این بار هم کومئو هایی از سایر شخصیت های مارولی داشتیم که به نظر میرسد نزدیک و نزدیک تر شدن این جهان ها به همدیگر مسئله ای اجتناب ناپذیر است.
جمع بندی
پس از آغازی نه چندان عالی، مارول با قسمت دو این مجموعه پیشرفت زیادی را به همراه آورده است. چادویک بوزمن در نقش تچالا استار لرد سنگ تمام گذاشته است و این خبر که باز هم صدای او را در این مجموعه خواهیم شنید هیجان انگیز است. در همین حال صداگذاری و همچنین جلوه های بصری تا حد زیادی بهبود یافته اند. حال با تغییرات عمده تری که در این مجموعه شاهد آن هستیم، تاریخ دنیای سینماتیک مارول بیشتر و بیشتر دستخوش دگرگونی میشود و دومین قسمت از وات ایف، مسیر و آینده سریال را بسیار بهتر نمایان کرده است.
نقد و بررسی وات ایف: فصل اول، قسمت دوم
عالی
پس از آغازی نه چندان امیدوار کننده، وات ایف مارول در قسمت دوم اصلاحاتی ایجاد کرده و با اپیزودی نفسگیر و با اجرای عالی چادویک بوزمن بازگشته است.
۸
نقد و بررسی قسمت اول سریال وات ایف...؟
برای دنیای سینماتیک پیوسته ای همچون مارول، سریال وات ایف...؟ احتمالات نسبتا هیجان انگیزی را مطرح میکند. به لطف مجموعه جدید مارول در سرویس دیزنی پلاس، سال های سال قانون گذاری و محدودیت، توسعه کاراکتر ها و داستان های به هم پیوسته اکنون میتوانند به نفع سریال انیمیشنی وات ایف...؟ کاملا نادیده گرفته شود. همانطور که میدانید این سریال به داستان های مارول از این جهت می نگرد که چه میشد اگر بعضی تغییرات کوچک در آنها بوجود می آمد. اولین قسمت از این سریال امروز منتشر شد و نشان میدهد که تنها قانونی که بر این مجموعه حاکم است، این است که هیچ قانونی وجود ندارد. اما ضعف هایی در این قسمت دیده میشود که پتانسیل ضربه زدن به کل سریال را دارند.
سازنده سریال داستان هوشمندانه ای را برای معرفی ایده وات ایف...؟ به بینندگان در نظر گرفته است: چه تغییری در تاریخ ایجاد میشد، اگر پگی کارتر (هایلی اتول) به جای استیو راجرز (جاش کیتون) سرم ابر سرباز دکتر ارسکین را دریافت میکرد؟ تولد کاپیتان امریکا نقطه ای کلیدی در دنیای مارول است و بنابراین نقطه دید بسیار خوبی را برایمان فراهم میکند. اپیزود اول این سریال پیشروی چندان زیادی ندارد؛ اما همین موضوع نقطه قوت به شمار می آید. ۳۰ دقیقه زمان کمی است و نمیتوان بخش زیادی را صرف تک تک جزئیات و تغییرات در یک تاریخ موازی در دنیای سینماتیک کرد. این بدین معنا است که با وجود تغییرات عمده ای که در زمان حال داستان های مارول ایجاد میشود، اما نمیتوان شاهد تمام این تغییرات بود.
یکی از ویژگی های این سریال که بینندگان زیادی را شگفت زده کرد این بود که بر خلاف انتظار آنها، صداپیشگی کاراکتر های ام سی یو (دنیای سینماتیک مارول) در این مجموعه به عهده بازیگران آنها در فیلم های قبلی نبود. اما هر طرفدار انیمیشنی میداند که صداپیشگی و بازیگری دو حوزه کاملا متفاوت اند و کیفیت اجرای آنها تاثیر زیادی روی نتیجه خواهد داشت. هایلی اتول صداگذاری کاراکتر پگی کارتر را به زیبایی انجام داده و عمق اجرای او در صحنه های زیادی احساس میشود. همچنین شنیدن صدای راس مارکوند در قامت رد اسکال رضایت بخش است. انتخاب جفری رایت به عنوان صدای کاراکتر واچر، انتخابی عالی بوده است و در پایان این قسمت، از سوگند او مبنی بر عدم دخالت در وقایع جهان، این سوال به ذهن میرسد که سوال قسمت بعدی این باشد که چه میشد اگر واچر در قایع این جهان دخالت میکرد؟
اما از آن طرف سربازان ام سی یو ازجمله سباستین استن (باکی بارنز) و همچنین دومینیک کوپر (هووارد استارک) طوری است که انگار آنها هنوز نمیدانند که با چه چیزی روبرو هستند. طرفداران سریال مامور کارتر حتما از اینکه بردلی وایت فورد در نقش خودش، یعنی جان فلین باز میگردد حتما خوشحال شده اند. اما به نظر میرسد که از عشق بین این دو نفر در این سریال خبری نیست. اولین مکالمات پگی و فلین با تنش زیادی همراه است. تبعیض جنسیتی فلین هم طبق معمول قابل رویت است.
انتخاب صدا پیشگان این مجموعه به نوعی قمار مارول برای این مجموعه به شمار می آید. یک صدا پیشه شاید بتواند به کاراکترش دیالوگ بدهد و منظور خود را برساند؛ اما این کافی نیست. برای مثال صدای جاش کیتون روی استیو راجرز را در نظر بگیرید. همه ما استیو راجرز را با کریس اوانز میشناسیم و شنیدن صدایی جدید غیر معمول است. اما کیتون به خوبی توانسته است خود را با این کاراکتر وفق دهد و حال که استیو سرم ابر سرباز را دریافت نکرده است و همان نوجوان لاغر مردنی است که برای بار اول دیدیم، کیتون به خوبی نشان میدهد که استیو همان استیو است و قدرت خود را از تنها یک سرم نگرفته است. این هماهنگی و تعادل بین کاراکتر و صداپیشه اصلا آسان نیست و باید دید که در اپیزود های بعدی مارول چگونه با این چالش کنار می آید.
همانگونه که صداگذاری ناهماهنگ میتواند به سریال لطمه وارد کند، خود انیمیشن هم میتواند چنین اثری داشته باشد. در طول سال ها فعالیت مارول، همواره این انتقاد که این کمپانی از سینماتوگرافی تکراری استفاده میکند به آثار آن وارد شده است. این کار به این جهت انجام میشود که دنیای سینماتیک مارول پیوسته باقی بماند و بنابراین به فیلم سازان این اجازه داده نمیشود که آزادانه فیلم ها را با روش خودشان بسازند. اما حال که به مرحله مالتی ورس رسیده ایم، این انتظار میرود که این محدودیت ها کم کم برداشته شوند. اما باز هم میبینیم که در قسمت اول وات ایف – که مجموعه ای انیمیشنی است و طبعا هر چیزی در آن ممکن است – بیشتر شبیه به تلفیقی از همان محدودیت های مارولی با انیمیشن های ۳ بعدی مدرن دیزنی است. این متد شاید در بخش های مبارزاتی و اکشن مشکلی ایجاد نکند و حتی به نفع آن عمل کند؛ اما در بخش های ایستا تر نتیجه دیگری به همراه دارد. برای نمونه پگی کارتر را در نظر بگیرید. سریال هیچ زمانی را تلف نمیکند و بلافاصله پگی را به ابر سربازی تبدیل میکند. اما دیالوگ ها، که فضای نیمه اول این قسمت را پر میکند، بسیار ایستا و راکد به نمایش در آمده است. خود دیالوگ ها هم از حرف های بسیار تکراری و کلیشه ای تشکیل شده اند.
با این حال همانطور که گفته شد، الصاق استایل سینماتوگرافی همیشگی ام سی یو فایده هایی هم داشته است. سکانس های جدیدی که در واقع از فیلم های قبلی مشتق شده اند، معمولا بازسازی از سکانس های همان فیلم های قبلی هستند. برای نمونه صحنه ای به یاد بیاورید که هنگامی که پگی کارتر از دستگاه دکتر ارسکین بیرون می آید و هووارد استارک عینکش را کنار میزند. این سکانس ها که از سکانس های کم اهمیت تر سریال هم هستند، به ما یادآوری میکنند که از کجا به کجا رسیده ایم.
اولین سکانس اکشن و مبارزه ای این سریال، جایی که کاپیتان کارتر برای بار اول با هایدرا درگیر میشود، عالی و امیدوار کننده بودند. سکانس درگیری با نیروی هوایی هایدرا و پریدن از هواپیمایی به هواپیمایی دیگر در حالی که تنها صدای موسیقی شنیده میشود، بسیار هیجان انگیز تر از سکانس های مشابهی همچون سکانس آغازین فالکون و سرباز زمستان است.
جمع بندی
اولین قسمت سریال وات ایف از دنیای موازی ام سی یو در سکانس های اکشن خوش درخشید، اما صداگذاری و جلوه های بصری ناهماهنگ باعث افت کیفیت سایر بخش های اپیزود کاپیتان کارتر شده است؛ با این وجود نمیتوان لذت بخش بودن این قسمت را انکار کرد. پیش بینی آینده وات ایف بسیار دشوار است – ماهیت مالتی ورس انیگونه است – اما اگر بخواهیم بر اساس قسمت اول قضاوت کنیم، این سریال فضای زیادی برای بهبود و پیشرفت دارد.
نقد و بررسی سریال وات ایف...؟، فصل اول، قسمت اول
قابل قبول
اولین اپیزود وات ایف مارول سرگرم کننده است، اما صداگذاری و انیمیشن ناهماهنگ تهدیدی است برای پتانسیل این مجموعه.
۶