خواندن زبان چهره - فهم زبان بدن از روی صورت

خواندن زبان چهره - فهم زبان بدن از روی صورت

  • شعیب جاف
  • ۳ سال پیش
  • ۷ دقیقه مطالعه
  • ۷,۵۲۲

زبان بدن به سیگنالهای غیرکلامی اشاره دارد که ما برای برقراری ارتباط از آنها استفاده می کنیم. به گفته کارشناسان، این سیگنال‌های غیرکلامی قسمت عظیمی از ارتباطات روزانه ما را تشکیل می دهند.

از حالت های صورت گرفته تا حرکات بدن، چیزهایی که نمی گوییم هنوز هم می توانند حجم زیادی از اطلاعات را منتقل کنند.

گفته می شود که ممکن است زبان بدن بین 60 تا 65٪ از کل ارتباطات باشد.

درک زبان بدن مهم است، اما توجه به نشانه های دیگری مانند زمینه نیز ضروری است. در بسیاری از موارد، شما باید به سیگنال ها به عنوان یک گروه نگاه کنید تا تمرکز روی یک تنها یک عمل.

در این مطلب چیزی که باید هنگام تفسیر زبان بدن دنبالش باشید بیان شده است، پس همراه آداروک مگ باشید..

 

حالت های چهره

حالات صورت انسان توانایی فوق العاده ای در انتقال احساسات دارندحالات چهره انسان

لحظه ای به این فکر کنید که شخص فقط با بیان صورت چقدر توانایی انتقال دارد. لبخند می تواند نشان دهنده تأیید یا خوشبختی باشد. اخم می تواند نشان دهنده عدم تأیید یا ناراحتی باشد.

در برخی موارد، حالت های چهره ما ممکن است احساسات واقعی ما در مورد یک موقعیت خاص را نشان دهد. در حالی که می گویید احساس خوبی دارید، اما صورت شما ممکن است خلاف این را به مردم بگوید.

فقط چند نمونه از احساساتی که می توانند از طریق حالت چهره بیان شوند عبارتند از:

  • خوشحالی
  • ناراحتی
  • عصبانیت
  • تعجب
  • انزجار
  • ترس
  • گیجی
  • هیجان
  • میل
  • تحقیر

حالات صورت فرد حتی می تواند در تعیین اطمینان یا اعتقاد ما به گفته های فرد کمک کند.

یک مطالعه نشان داد که قابل اعتمادترین حالت صورت شامل کمی بالا آمدن ابرو و کمی لبخند است. محققان بیان کردند، این حالت، هم دوستی و هم اعتماد به نفس را به همراه دارد.[1]

حالات صورت نیز از جهانی ترین اشکال زبان بدن است. عباراتی که برای انتقال ترس، عصبانیت، غم و شادی استفاده می شود در کل دنیا مشابه است.

حتی تحقیقات نشان می دهد که ما در مورد هوش افراد بر اساس چهره و بیان آنها قضاوت می کنیم.

یک مطالعه نشان داد که افرادی که صورت باریک و بینی برجسته تری دارند، به احتمال زیاد به عنوان باهوش درک می شوند. همچنین افراد با بیان خندان و شاد، باهوش تر از افراد با عصبانیت ارزیابی شدند
.[2]

 

چشم ها

حالات چشم می توانند بیانگر زبان بدن باشندچشم چشمک زن و چشم با مردمک گشاد

از چشمها غالباً بعنوان «پنجره های روح» یاد می شود زیرا قادر به آشکار کردن چیزهای زیادی در مورد احساس یا فکر فرد است.

همانطور که با شخص دیگری درگیر مکالمه هستید، توجه به حرکات چشم بخشی طبیعی و مهم از روند ارتباطات است.

برخی از موارد رایجی که ممکن است مشاهده کنید شامل این است که افراد در تماس مستقیم چشمی هستند یا از نگاه خود جلوگیری می کنند، چقدر چشمک می زنند یا مردمک چشم آنها گشاد است.

هنگام ارزیابی زبان بدن، به علائم زیر در چشم توجه کنید:
 

نگاه خیره

وقتی شخصی هنگام مکالمه مستقیماً به چشمان شما نگاه می کند، این نشان دهنده علاقه و توجه وی است. با این حال، تماس چشمی طولانی مدت می تواند احساس خطر ایجاد کند.

از طرف دیگر، قطع ارتباط چشمی و مرتب نگاه کردن به دور ممکن است نشان دهنده حواس پرتی، ناراحتی یا تلاش برای پنهان کردن احساسات واقعی خود باشد.[3]


چشمک زدن

پلک زدن طبیعی است اما باید به این نکته نیز توجه کنید که آیا فرد زیاد پلک می زند یا خیلی کم.

وقتی احساس ناراحتی یا ناراحتی می کنند، افراد معمولاً با سرعت بیشتری پلک می زنند. پلک زدن مکرر ممکن است نشان دهد که شخصی عمداً در تلاش است حرکات چشم خود را کنترل کند.[4]

اندازه مردمک چشم

اندازه مردمک چشم می تواند یک سیگنال ارتباطی غیرکلامی بسیار ظریف باشد. در حالی که سطح نور در محیط، اتساع مردمک چشم را کنترل می کند، گاهی اوقات احساسات نیز می توانند باعث ایجاد تغییرات جزئی در اندازه مردمک شوند.

به عنوان مثال، ممکن است این جمله را بخوانید که «چشمان اتاق خواب» برای توصیف نگاهی که کسی در هنگام جذب شدن به شخص دیگری نشان می دهد استفاده می شود. چشمان بسیار گشاد، به عنوان مثال، می تواند نشان دهنده علاقه یا حتی تحریک فرد باشد.[5]

دهان

زبان بدن در حالات دهانگاز گرفتن لب و تنگ کردن آن

بیان و حرکات دهان نیز می تواند در خواندن زبان بدن ضروری باشد. به عنوان مثال، جویدن لب پایین ممکن است نشانگر این باشد که فرد احساس نگرانی، ترس یا عدم امنیت را تجربه می کند.

پوشاندن دهان ممکن است تلاشی برای مؤدب بودن در صورت خمیازه کشیدن یا سرفه کردن فرد باشد، اما ممکن است تلاشی برای پوشاندن اخم عدم تأیید باشد.

لبخند زدن شاید یکی از بزرگترین سیگنالهای زبان بدن باشد، اما لبخند را نیز می توان به طرق مختلف تفسیر کرد.

لبخند ممکن است واقعی باشد، یا ممکن است برای بیان شادی کاذب، کنایه یا حتی بدبینی استفاده شود.

هنگام ارزیابی زبان بدن، به سیگنال های دهان و لب  که در زیر گفته می شود توجه کنید:

  • لبهای جمع شده. سفت شدن لب ها ممکن است نشان دهنده عدم رضایت، عدم تأیید یا بی اعتمادی باشد.
  • گاز گرفتن لب. گاهی اوقات افراد هنگام نگرانی، اضطراب یا استرس لب های خود را گاز می گیرند.
  • پوشاندن دهان. هنگامی که افراد می خواهند یک واکنش احساسی را پنهان کنند، ممکن است دهان خود را بپوشانند تا از نمایش لبخند یا لبخند جلوگیری کنند.
  • بالا یا پایین. تغییرات جزئی در دهان نیز می تواند شاخص های ظریفی از احساس فرد باشد. هنگامی که دهان کمی چرخانده می شود، ممکن است به این معنی باشد که فرد احساس خوشبختی یا خوش بینی می کند. از طرف دیگر، دهان کمی رو به پایین می تواند نشانه ای از غم و اندوه، عدم تأیید و یا حتی یک ادا و اصول یا نگاه نگاه ریایی باشد.

اشارات

حالات دست در زبان بدنحالات دست، دست مشت کرده

حرکات می توانند مستقیم‌ترین و بارزترین سیگنال‌های زبان بدن باشند. تکان دادن، اشاره و استفاده از انگشتان برای نشان دادن مقادیر عددی، همه چیزهای رایجی است و درک آنها آسان است.

ممکن است برخی از حرکات فرهنگی باشد، بنابراین دادن انگشت شست یا نشانه صلح در کشوری دیگر ممکن است معنای کاملاً متفاوتی از معنای آن در نقاط مختلف جهان داشته باشد.

مثالهای زیر فقط چند حرکت رایج و معانی احتمالی آنها است:

  • مشت گره کرده می تواند در بعضی شرایط خشم یا همبستگی را در برخی موارد نشان دهد.
  • انگشت شست و شست به پایین اغلب به عنوان حرکات تأیید و عدم تأیید استفاده می شود.[6]
  • ژست «خوب» که با لمس انگشت شست و انگشت اشاره در یک دایره در حالی که سه انگشت دیگر را گسترش می دهد، می تواند به معنای «خوب» یا «بسیار خوب»[6] استفاده شود. 10 در برخی از مناطق اروپا، همان سیگنال استفاده می شود به این معنی که شما هیچ هستید در برخی از کشورهای آمریکای جنوبی، این نماد در واقع یک حرکت مبتذل است.
  • علامت ۷ که با بلند کردن انگشت اشاره و میانه و جدا کردن آنها برای ایجاد ۷ شکل ایجاد می شود، به معنای صلح یا پیروزی در برخی کشورها است. در انگلستان و استرالیا، نماد هنگامی که پشت دست رو به بیرون باشد معنای توهین آمیز به خود می گیرد.

بازوها و پاها

حالات بازوها در زبان بدنحالات بازوها

دست ها و پاها نیز می توانند در انتقال اطلاعات غیرکلامی مفید باشند. باز کردن بازوها می تواند نشان دهنده حالت دفاعی باشد. دور کردن پاها از فرد دیگر ممکن است نشان دهنده عدم علاقه یا ناراحتی از آن فرد باشد.

سیگنال‌های ظریف دیگر از جمله بهن کردن و بازکردن بازوها تلاشی برای بزرگتر یا فرمان آورتر بودن به نظر برسد در حالی که نگه داشتن بازوها در کنار بدن ممکن است تلاشی برای به حداقل رساندن خود یا خارج شدن از توجه باشد.

هنگام ارزیابی زبان بدن، به برخی از علائم زیر که ممکن است دست‌ها و پاها منتقل کنند توجه کنید:

  • بازوهای ضربدری ممکن است نشان دهد که فرد احساس دفاعی، محافظت از خود یا بسته شدن می کند.
  • ایستادن با دستانی که روی باسن قرار گرفته اند می تواند نشانه آمادگی و کنترل فرد باشد، یا احتمالاً نشانه پرخاشگری است.
  • دست دادن با پشت دست ممکن است نشانگر احساس کسالت، اضطراب یا حتی عصبانیت در فرد باشد.
  • ضربه سریع انگشتان یا تکان دادن ناخن ها می تواند نشانه حوصله، بی حوصلگی و سرخوردگی فرد باشد.
  • پاهای ضربدری می تواند نشان دهد که فرد احساس تعطیل یا نیاز به حریم خصوصی دارد.

حالت بدنی

نحوه نگه داشتن بدن نیز می تواند به عنوان بخشی مهم از زبان بدن نقش داشته باشد.

اصطلاح وضعیت بدنی به چگونگی نگه داشتن بدن و همچنین شکل کلی جسمی فرد اشاره دارد.

وضعیت بدنی می تواند اطلاعات زیادی در مورد احساس فرد به شما منتقل کند و همچنین نکاتی در مورد ویژگی های شخصیتی، مانند اعتماد به نفس، گشودگی یا خضوع در فرد.

صاف نشستن، به عنوان مثال، ممکن است نشان دهنده تمرکز فرد و توجه به آنچه اتفاق می افتد باشد. از طرف دیگر، نشستن با بدن خمیده به جلو می تواند دلالت بر بی حوصلگی یا بی اعتنایی فرد داشته باشد.

هنگامی که می خواهید زبان بدن را بخوانید، سعی کنید برخی از سیگنال هایی را که وضعیت فرد می تواند ارسال کند، توجه کنید.

  • حالت ایستادن باز شامل باز نگه داشتن تنه بدن و در معرض قرار گرفتن آن است. این نوع حالت بیانگر دوستی، گشودگی و تمایل است.
  • حالت بسته به حالت پنهان کردن تنه بدن اغلب با قوز به جلو و نگه داشتن دست ها و پاها به صورت ضربدری انجام می شود. این نوع حالت می تواند شاخص خصومت، غیر دوستانه و اضطراب باشد.

فاصله شخصی

فاصله ها در زبان بدنفاصله شخصی و اجتماعی

یا تابحال شنیده اید که کسی به نیاز خود به فضای شخصی اشاره کند؟ آیا وقتی شخصی فقط کمی به شما نزدیک است احساس ناراحتی کرده اید؟

اصطلاح پروگزمیکس، که توسط انسان شناس ادوارد تی هال (به انگلیسی: Edward T. Hall) ابداع شد، به فاصله بین افراد هنگام تعامل اشاره دارد. همانطور که حرکات بدن و حالات صورت می تواند اطلاعات بسیاری به صورت غیر کلامی را به شما انتقال دهد، فضای جسمی بین افراد نیز می تواند چنین باشد.

هال چهار سطح فاصله اجتماعی را توصیف کرد که در موقعیت های مختلف رخ می دهد.

فاصله نزدیک: 15 تا 50 سانتی متر

این سطح از فاصله جسمی غالباً نشان دهنده رابطه نزدیکتر یا راحتی بیشتر بین افراد است. این معمولاً در هنگام تماس صمیمی مانند در آغوش گرفتن، نجوا، یا لمس اتفاق می‌افتد.


فاصله شخصی: 50 تا 120 سانتی متر

فاصله جسمی در این سطح معمولاً بین افرادی رخ می دهد که اعضای خانواده یا دوستان نزدیک هستند. هرچه افراد در هنگام تعامل می توانند راحت‌تر بایستند می تواند نشان دهنده میزان صمیمیت در روابط آنها باشد.


فاصله اجتماعی: 120 سانتی متر تا 3.5 متر

این سطح از فاصله جسمی غالباً با افراد آشنا استفاده می شود.

با کسی که نسبتاً خوب او را می شناسید، مانند هم کاری که چندین بار در هفته می بینید، ممکن است در تعامل در فاصله نزدیکتر احساس راحتی بیشتری داشته باشید.

در مواردی که شخص مقابل را به خوبی نمی شناسید، مانند راننده تحویل پستی که فقط یک بار در ماه می بینید، فاصله 3 تا 3.5 متر راحت تر احساس می شود.
 

فاصله عمومی: 3.5 متر تا 7.5 متر

فاصله جسمی در این سطح اغلب در شرایط سخنرانی عمومی مورد استفاده قرار می گیرد. صحبت در مقابل كلاسی مملو از دانش آموزان یا ارائه سخنرانی در محل كار نمونه های خوبی از چنین شرایطی است.

یادآوری این نکته نیز مهم است که سطح فاصله شخصی که افراد برای احساس راحتی از آن استفاده می کنند، می تواند از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت باشد.

یکی از مثالهای ذکر شده، تفاوت بین افراد از فرهنگ لاتین و کسانی که از آمریکای شمالی هستند. مردم از کشورهای لاتین هنگام تعامل در حالی که احساس راحتی بیشتری دارند در هنگام ایستادن در کنار یکدیگر احساس راحتی می کنند در حالی که افراد آمریکای شمالی به فاصله شخصی بیشتری نیاز دارند.
* این فاصله ها بیشتر مربوط به ایالات متحده است در خاورمیانه ممکن است اندکی کمتر باشند.

فهرست منابع:

  1. Todorov A, Baron SG, Oosterhof NN. Evaluating face trustworthiness: a model based approach. Soc Cogn Affect Neurosci. 2008;3(2):119-27. doi:10.1093/scan/nsn009
  2. Kleisner K, Chvátalová V, Flegr J. Perceived intelligence is associated with measured intelligence in men but not women. PLoS ONE. 2014;9(3):e81237. doi:10.1371/journal.pone.0081237
  3. D'agostino TA, Bylund CL. Nonverbal accommodation in health care communication. Health Commun. 2014;29(6):563-73. doi:10.1080/10410236.2013.783773
  4. Marchak FM. Detecting false intent using eye blink measures. Front Psychol. 2013;4:736. doi:10.3389/fpsyg.2013.00736
  5. Jiang J, Borowiak K, Tudge L, Otto C, Von kriegstein K. Neural mechanisms of eye contact when listening to another person talking. Soc Cogn Affect Neurosci. 2017;12(2):319-328. doi:10.1093/scan/nsw127
  6. Montgomery KJ, Isenberg N, Haxby JV. Communicative hand gestures and object-directed hand movements activated the mirror neuron system. Soc Cogn Affect Neurosci. 2007;2(2):114-22. doi:10.1093/scan/nsm004

 

لطفا توجه کنید که ثبت نظر باید مطابق با قوانین نشر آداروک باشد.